“De viersprong bij de Javasche Bank had woensdagmiddag J.l. een feestelijk aanzien. Een eenvoudige afzetting van een gedeelte van de rijweg was aangebracht, waarbinnen zich het voltallige Oranjecomité, de voornaamste ambtenaren van het Europese en Inheemse bestuur en de leden van den stadsgemeenteraad met hun dames verzamelden, om getuige te zijn van de overdracht van de door het Oranjecomité aangekochte monumentale stadsklok aan het gemeentebestuur.  Allereerst heette de voorzitter van het Oranjecomité de aanwezigen hartelijk welkom, waarbij hij in het bijzonder zijn waardering uitsprak voor de aanwezigheid van de resident van Kediri. Vervolgens voerde de secretaris van het comité het woord, aangezien de voorzitter tevens fungerend burgemeester van de stad is en deze dus straks het geschenk zou moeten aanvaarden. Spreker memoreerde de grote publieke belangstelling voor het regeringsjubileum van H.M. de Koningin, welke de inschrijvingen op de lijsten zo rijkelijk deed vloeien, dat het comité eenstemmig van mening was, niet een dergelijk groot bedrag in vergankelijke feestvreugde te mogen omzetten. Vandaar het besluit tot het aanbieden van een blijvend aandenken, waarbij na ampele bespreking de keuze op het thans te onthullen monument viel. Wel is de leveringstijd overschreden en werd deze overschrijding door de internationale politieke moeilijkheden nog groter, doch thans is het monument dan toch gereed gekomen en kon spreker het aan het gemeentebestuur aanbieden. Op uitnodiging van de fungerend burgemeester onthulde mevrouw Jonker, de echtgenote van de controleur B.B., het monument en zagen de aanwezigen de eenvoudige, van fraai materiaal opgetrokken zuil met de duidelijke wijzerplaten voor zich. De nieuwe aanwinst werd met luid applaus begroet. De heer Scheltema, burgemeester van Kediri, zeide namens de stadsgemeente dit fraaie aandenken aan het begin van de zegenrijke regering van H.M. Koningin Wilhelmina met vreugde te aanvaarden. Spreker noemde de keuze van een monumentale klok een zeer gelukkige, omdat het een verbinding is van de herinnering aan het tijdstip met die aan het blijvende. Spreker vertrouwt, dat het monument tevens als verkeersbaken zal werken. De automobilist, die de brede hoofdstraat voor zich ziet, gevoelt licht de neiging in zich opkomen de snelheid van zijn voertuig op te voeren. De aanwezigheid van dit uurwerk, zal hem echter onmiddellijk doen beseffen, dat hij een viersprong nadert. Met de wens, dat H.M. de Koningin nog een langjarige regeringsperiode aan de veertig jaren, waaraan dit monument herinnert, zal mogen toevoegen en dat haar een rustige levensavond beschoren moge zijn, besloot spreker zijn rede.”

Soerabaijasch Handelsblad, 1 december 1939

“Op uitnodiging van het gemeentebestuur en van het Oranje-comité waren Woensdagmiddag een honderdtal belangstellenden aanwezig op de viersprong bij de Javasche Bank om de overdacht van de monumentale stadsklok door het Oranje-comité aan het gemeentebestuur bij te wonen. In de Insulindestraat, waar het verkeer was stopgezet, waren stoelen voor de genodigden neergezet. Behalve de burgemeester, de wethouders, de raadsleden en de leden van het Oranje-comité, was ook de regent aanwezig. Klokslag half zes uur arriveerde de resident, waarna de burgemeester de aanwezigen welkom heette en bedankte voor hun belangstelling. Hij gaf vervolgens het woord aan de secretaris van het Oranje-comité (de burgemeester is hier voorzitter van en kon moeilijk zichzelf toespreken) de heer Jonker, controleur-kota. Spreker zette uiteen, dat het Oranje-comité ter gelegenheid van het 40-jarig regeringsjubileum van H. M. de Koningin het plan had opgevat een blijvende herinnering aan dit bijzondere jubileum aan het gemeentebestuur aan te bieden. Ten slotte werd de keuze bepaald op een monumentale stadsklok. Spreker wees nog op de zorgvolle tijdsomstandigheden waarin wij verkeren en eindigde met den wens, dat het H. M. .nog langen tijd gegeven moge zijn over ons land te regeren. Hierna droeg hij de klok namens het comité aan de burgemeester over. De burgemeester bedankte de spreker vervolgens voor het kostbare geschenk, dat de gemeente werd aangeboden. Spreker zinspeelde op de langen tijd, die het geduurd heeft, voordat de klok verrezen is, hetgeen te wijten is aan tegenstrijdige opvattingen omtrent de plaats, waar de klok zou moeten komen staan. Er werden vooral bezwaren geopperd tegen deze viersprong, omdat het verkeer er door belemmerd zou worden. Spreker meende echter, dat deze klok op een druk punt midden in de stad moest staan en niet ergens achteraf in een park en, dat het verkeer overigens door de klok geen gevaar zou lopen. Er waren ook nog moeilijkheden geweest met het betrekken van de nodige materialen ten gevolge van de oorlogsomstandigheden, doch ten slotte was de klok dan toch gereed gekomen. Spreker wees er nog op, dat de klok, die feitelijk een compromis is tussen verschillende opvattingen en wensen, hier staat als een symbool van het eeuwige en van het tijdelijke. Nadat spreker nog het 40-jarig regeringsjubileum van H. M. de Koningin had herdacht, verzocht hij mevrouw Jonker de klok te onthullen. Het vlaggendoek zakte hierop neer en de klok, werd met een algemeen luid applaus begroet. Inderdaad is deze monumentale klok een fraai stuk werk. Het bekleedsel van zwart graniet is door de Haarlemse steenhouwerij uit Soerabaja aangebracht. Na afloop van de onthulling van het monument, nodigde de burgemeester de aanwezigen uit hem thans te willen volgen naar de nieuwe raadszaal in de Potjanstraat om de feestelijke inwijding daarvan bij te wonen.”

De Indische Courant, 2 december 1939

Van de klok zijn geen afbeeldingen bekend.