Tegal. Jongstleden Donderdag, 1 Juli, is in het Chinese theater te Tegal op officiële wijze het tweejarig bestaan van het bataljon 3 — 11 R.I. herdacht.
Lt. kol. J. F. Bastiaanse, commandant van 3 — 11 R.I., memoreerde in zijn rede de prettige samenwerking, die er steeds geheerst had tussen zijn bataljon en de troepen van het K.N.I.L en met het Bestuur. Hierna werden de namen voorgelezen van de gesneuvelde militairen, die het bataljon te betreuren heeft gehad.
Vervolgens werd er door diverse autoriteiten het woord genomen. Zo dankte de assistent-resident van Tegal, de heer Tiesing het bataljon voor de pacificatie van zijn gebied.
Lt. kol. F.O.B. Musch, commandant van het Ie Bat Infie bood de gelukwensen aan namens het K.N.I.L. Majoor  J. van Voorst Vader wenste namens de commandant van de W-Brigade geluk en hoopte dat 3 — 11 R.I. nog dit jaar naar huis zou mogen gaan. Als laatste overhandigde majoor Th. van den Brink. PI. Mil. Cdt. van Tegal, namens het bataljon aan de overste Bastiaanse een tekening van het monument dat ter nagedachtenis van de gesneuvelden zal worden opgericht.
Na dit officiële gedeelte bleef men nog lang gezellig bijeen.

De Locomotief, 5 juli 1948 

Het 2-jarig verblijf van 3-11 R.I. in Indonesië is op 26 November j.l. besloten met een plechtige onthulling van het monument ter nagedachtenis van de gevallenen van het bataljon. Tal van genodigden uit de burgerij stelden zich ’s morgens op in het carrée, dat de afgevaardigden van de diverse compagnieën van het bataljon rondom het Geerlings park hadden gevormd.
Een erewacht flankeerde het omfloerste gedenkteken.
Aanwezig waren de bat cdt. van 3-11 R.I., lt. kol. J.F. Bastiaanse in gezelschap van vele civiele en militaire autoriteiten. Namens de commandant B-Divisie was de commandant W-Brigade, lt. kol. J. Breemouer, alsmede de resident van Pekalongan, de heer Statius Muller, de ass. res. van Tegal, Tiesink, lt kol. F.O.B. Musch ns. Inf. 1 maj. J.W. Bernhardi, nms. 4-6 R.I. de regent van Tegal, Brebes en vele anderen.
Maj. W.A.M. van de Ven zette als geestelijke vader van het gedenkteken de compositie er van uiteen. Gehouwen uit een zeldzame soort lava bazaltsteen, die naar alle waarschijnlijkheid op de eruptie van de Goenoeng Slamat te voorschijn is gekomen, ligt het monument op een ideale plek in Tegal direct met als imposante achtergrond het Javaanse landschap waarin de vulkaan die bij alle patrouilles en bij iedere actie het richtbaken van 3-11 R.I. was.
In de grijze steen zijn de gebruikelijke symbolen aangebracht van de gesneuvelde soldaten: de helm, het kruis en verder het wapen van de infanterie met het devies Nulli Cedo (Ik zal nimmer wijken) en voorts naam van het bataljon.
Tenslotte de moeilijk te formuleren taak die aan onze troep is opgedragen. Daarvoor is gekozen een woord uit het Johannes Evangelie (hfd. 15:133) ‘Niemand heeft grotere liefde dan dat hij zijn leven inzet voor zijn vrienden’.
Na nog dank te hebben gebracht aan allen die tot de totstandkoming van het monument hebben bijgedragen, droeg majoor Van de Ven het monument over aan de bataljonscommandant.
De heer Statius Muller bracht de verbondenheid tot uiting waarin de burgerij de krachtinspanning volgt die de militairen van de W. Brigade iedere dag hernieuwt om recht en veiligheid eindelijk definitief te vestigen. Overste Musch sprak over de nauwe banden die tussen infanterie 1 en 3-11 R.I. zijn geknoopt en die nu op zo’n voorbeeldige wijze worden gecontinueerd. Ten bewijze hiervan sprak tenslotte nog de Ambonees sergeant Tapilatu enkele woorden in het Maleis. Luit. Kol. Bastiaanse gewaagde in zijn aanvaardingsspeech van het plichtsbesef der gevallen wapenbroeders van het KNIL. Het plichtsbesef dat in de gedrongen ernstige contouren van het monument welhaast een stoffelijke uitbeelding heeft verkregen. Nadat overste Bastiaanse het monument had onthuld en de vlag plechtig was gehesen, was deze treffende plechtigheid ten einde.
De gehele plechtigheid werd opgeluisterd door het mannenkoor van Infanterie I.

De Locomotief, 29 november 1948